استفاده از داده‌های مغناطیس هوابُرد و شواهد ژئومورفیک درجهت بررسی مسیر گسل پنهان دشت خرم‌آباد (غرب ایران)

دشت خرم‌آباد در واحد زاگرس چین‌خورده واقع شده و دارای گسل‌های فرعی و اصلی است که برخی از این گسل‌ها در زیر رسوبات کواترنری مدفون شده‌اند. از آنجا که وجود این گسل‌های پنهان با استفاده از داده‌های ژئوفیزیکی و شواهد ژئومورفیک امکان‌پذیر است؛ بنابراین در این تحقیق، هدف استفاده از این شواهد درجهت بررسی و شناسایی مسیر امتداد گسل خرم‌آباد در زیر رسوبات کواترنر دشت خرم‌آباد است. برای این منظور، داده‌های برداشت‌های مغناطیس هوابُرد سال‌های 1353 تا 1355 منطقۀ خرم‌آباد از سازمان زمین‌شناسی کشور گرفته‌شد. پس از تصحیح، هم‌ترازی و ریز‌هم‌ترازی و اعمال فیلتر‌های اصلاحی متداول بر روی این داده‌ها در نرم‌افزار اوسیس مونتاج 2.4.6 و ایجاد پایگاه داده‌های مغناطیس هوابُرد در این نرم‌افزار، از شواهد ژئومورفیک و تغییرات ارتفاعی نیز درجهت اثبات وجود گسل پنهان در دشت خرم‌آباد استفاده شد. نتایج نشان داد که گسل خرم‌آباد پس از عبور از دامنۀ کوه‌های یافته و سفیدکوه وارد دشت خرم‌آباد شده‌است و در زیر رسوبات کواترنر در همین راستا امتداد می‌یابد. وجود ناهنجاری‌های مغناطیسی خطی در ادامۀ بخش آشکار گسل خرم‌آباد، شواهد ژئومورفیک مانند پشته‌ها، مخروط‌افکنه‌ها، پادگانه‌های رودخانه‌ای و تغییرات ارتفاعی در مقاطع توپوگرافی پیمایشی، تداوم این گسل را به‌صورت پنهان اثبات می‌کند. این خطواره با روند شمال‌غرب- جنوب‌شرقی در بخش مرکزی منطقۀ مورد مطالعه، با طول حدود 38 کیلومتر از فاصلۀ حدود 3 کیلومتری از جنوب شهر خرم‌آباد عبور می‌کند؛ بنابراین تحلیل نقشه‌های مغناطیس هوایی و شواهد ژئومورفیک می‌تواند در شناسایی گسل‌های پنهان و مناطق مستعد زمین‌لرزه‌های بزرگ کارآمد باشد.